Brief aan mijn vroegere studiegenoot over een mogelijk verstelatelier voor verplegers- en doktersjassen in de buurt.

3-11-2022

Lieve,

Alweer ruim een maand geleden dat je mij een brief schreef. Hopelijk is de start met de nieuwe cursusgroep voorspoedig gegaan, en zijn jullie inmiddels met 2 docenten.

[…..]

Goed, verder over de verplegers- en dokterskleding. Zoals ik je schreef, ben ik aan het onderzoeken of het verstellen ervan (voordat het materiaal chemisch/fysisch gerecycled wordt), werk kan opleveren voor gezamenlijke naaiateliers, of, anders gezegd: voor sociale en duurzame bedrijven, bijvoorbeeld hier in Wageningen in de Nude, waar mogelijk een nieuw naaiatelier komt, maar zo’n atelier kan ook bij een ziekenhuis of verpleeghuis zijn.

In ieder geval is het me gelukt om de pedicure jas van mijn kennis Sona, waarover ik je schreef, redelijk netjes te verstellen: na twee te groffe ritsen te hebben ingezet, en weer uitgehaald, vond ik uiteindelijk een fijne blinde rits. Paar youtubes filmpjes gekeken, nog een keer opnieuw begonnen omdat ik de eerste blinde rits per ongeluk kapot had getrokken, en toen zat hij erin. Oké, de rits gaat vanonder niet open, maar de jas was gemakkelijk over het hoofd te trekken en daarna soepeltjes dicht te trekken. Ik had nog een paar hardnekkig ogende vlekjes, als extra service, weggewerkt met applicaties van witte bloemetjes. Maar dat vond Sona niks, ze dacht deze nog wel te kunnen weghalen met vlekkenspray en heet water. Dus die applicaties heb ik er weer afgehaald.

Een gesprek erover gaf meteen ook wat inzicht in dat wassen, wat misschien duurzamer zou kunnen. Sona heeft twee jassen, en móest wel elke dag de jas van die dag wassen, omdat er schimmelschilfertjes op kwamen – op 60 graden want dan gaan de micro-organismen dood. Een hele was draaien voor wat schilfertjes? Ik suggereerde dat ze de jas dan ook even in heet water zou kunnen leggen (dan zijn ze toch ook dood, wat denk jij?), maar ze was het nu eenmaal zo gewend.

Een n=1 onderzoekje natuurlijk, maar tijdens de herfstvakantie vertelde mijn vriendin Ellen, die zeven jaar verpleegkundige op het AMC is geweest dat ook zij, met twee jassen, vóór elke werkdag haar verplegersjas op 60 graden waste. Maar dat is ruim 20 jaar geleden. Wellicht gaat het nu in veel ziekenhuizen niet meer zo. De 17^e november ga ik wandelen met een vriendin die arts is; ik zal dan eens vragen hoe het in haar verpleeghuis gaat. Ik zou natuurlijk ook jullie kennis kunnen bellen die je me aanraadde, maar zo ver is mijn marketing-onderzoek nog niet. Als het dat wordt, app ik je wel even om haar nummer.

Ik ben namelijk met nog een onderzoek bezig, wat eigenlijk beter bij mij past. Ik kijk hoe zinvol het is om uit de beste delen van versleten gordijnen nieuwe producten te maken, te beginnen met shoppers, maar wat ook kan is portemonnees, hooimadammen, schorten, ovenwanten enfin, het type producten die mensen nu al op mijn slapende site kunnen vinden. Om mezelf te dwingen tot semi-seriewerk, en natuurlijk gewoon omdat ik het leuk vind, heb ik al mijn 22 familieleden (kinderen en kleinkinderen van mijn ouders) een shopper, schort of brillenkoker beloofd voor het familieweekend in juni, gemaakt van de oude gordijnen van mijn ouders.

[….]

Volgende stap is een paar, bij elkaar passende verweesde gordijnen in huis te halen, en na te gaan hoe producten, met en zonder voering, dáárvan uitpakken. En dan ook eens echt te gaan netwerken…. Met andere bedrijven/ateliers, textielinnamebedrijven,  gordijnleveranciers (nemen zij oude gordijnen in?), met potentiële afnemers van producten, eens op een markt staan, een gordijnenblog starten, nu ja, kortom, eens kijken waar ik aansluiting zou kunnen vinden.

Zelf vind ik trouwens ongebleekt katoen (van de markt) op een houten vloer de meest mooie, goedkope en duurzame combinatie – bij ons in de achterkamer en in mijn slaapkamer hangen deze. Maar kleur kan natuurlijk juist ook mooi zijn. En mogelijk zijn ook vaker (andere) natuurlijke of gerecyclede materialen te gebruiken, zoals hennep of gerecycled kunststof.

Verder ben ik in de weekenden en avonden nog een derde onderzoek bezig, en dat betreft mogelijk hergebruik van jute koffiezakken voor weefprojecten. Jute, dat vrij grof is geweven, leent zich goed om er draden uit te knippen, en er tegelijkertijd witte of gekleurde vezels doorheen te weven. Je hebt er geen weefgetouw voor nodig. De koffiezakken knip ik in twee lappen, en ik bewerk ze met dunne stroken geknipte stof- en wolresten tot zacht gekleurde wandbekleding. Voorlopig voor onze gang (gaan andere wandkleden eruit), maar op termijn misschien voor een tentoonstelling, samen met het verhaal van de koffiezakken.

Ik zou er zelfs nog oesterzwam bij kunnen serveren dat is gegroeid op het drab van diezelfde koffie – een eerste groeibak staat bij ons al onder de verwarming.

Nou ja, tot zover weer even. Het onderzoek gaat niet hard, maar dat komt omdat ik ook nog huishouden doe, en bestellingen laat voorgaan.

Veel liefs!
Marianne