Veel te maken van versleten handdoeken

Van alles kun je maken van versleten handdoeken: pannenlappen, slabbetjes, pantoffels, knuffels.. er is echt veel mogelijk, zo blijkt ook uit de vele inspirerende voorbeelden op onder andere Pinterest. Het spaart geld, en is nog leuk werk ook.

Mijn eerste onderzoek als stofrestenverwerker betrof oude handdoeken. Dat was min of meer toeval. Oktober 2019 hadden we, bovenop onze eigen zakken uit te zoeken textiel, drie vuilniszakken van een tante gekregen, en daar zaten vooral veel handdoeken in.

Meest versleten handdoeken

Voor ik met deze studio begon (november 2019), had ik deze handdoeken zeker nog in de prullenbak gemikt, waarna ze verbrand zouden worden (jaarlijks wordt in Nederland nog ruim vijftig procent van alle textiel verbrand, 130 miljoen kilo). Maar nu vroeg ik me dus af: kon er nog wat van gemaakt? Gelukkig wist een winkel in Ede mijn verpieterde,  dertig jaar oude Pfaff naaimachine en vijftien jaar oude Singer snel te repareren en dus, hup aan de slag. Uit handdoeken van allerlei kleuren knipte ik de beste delen, om er fleurige vaatdoekjes en washandjes van te maken.

Als eerste maakte ik washandjes en vaatdoekjes door twee (gepatchworkte) delen op elkaar te leggen, en de randen om te zomen met kleurige bandjes.. Dat zag er vrolijk uit, maar al na 1 keer wassen waren de bandjes er deels afgesleten en kon het textiel alsnog de prullenbak in. Met bredere banden zouden ze het denk ik wel langer houden.  
Ik maakte een tweede serie vaatdoekjes door stukken (gepatchworkt) handdoek vast te naaien aan even grote stukken oude t-shirt-lapjes en om te keren. Zelf gebruik ik die nog steeds (na zeker twintig keer wassen zien ze er nog goed uit). Dus daarmee heb ik zeker al voor een tientje aan nieuwe doekjes bespaard…. Maar familieleden waren niet enthousiast: volgens hen gingen er bacteriën tussen die lagen zitten.

Uiteindelijk was er, na drie maanden met die handdoeken werken, eigenlijk maar 1 product uitgerold als mogelijk haalbaar om cadeau te geven, of te verkopen: een patchwork washandje. Je pakt de beste handdoekdelen; je patchworkt verschillende kleuren aan elkaar (met festonsteek) zodat ze zich onderscheiden van de effen washandjes uit de winkel; en de voor- en achterkant naai je met de verkeerde kanten aan elkaar, om ze vervolgens om te draaien.

Punt is natuurlijk wel dat de meeste mensen graag (gepatchworkte) washandjes hebben die qua kleur en stijl passen bij de handdoeken die al in de bandkamer liggen – dat bijvoorbeeld in het design hetzelfde blauw of rood terug komt van de handdoek. Daarvoor is dan extra organisatie nodig – de resten moeten immers wel passen bij de nog goede handdoeken…. Zo’n match zou denk ik goed haalbaar zijn in grote hotel-  en zorgketens die langere tijd voor dezelfde stijl handdoeken kiezen.

Slabbetjes, dieren en kruikenzakken

Verder heb ik nog een pannenlap gemaakt, een etui, en handdoek als voering gebruikt in een telefoonhoesje. Maar echt enthousiast werd ik eigenlijk pas over de vele leuke producten die ik op Pinterest en Facebook ontdekte, zoals de meest geinige knuffels (tik in op Pinterest: handdoeken en dieren), prachtig doorgestikte pannenlappen, spuugdoekjes, kruikenzakken, slippers en slabbetjes, zie bijvoorbeeld de blog Tien keer wat te doen met oude handdoeken. Ook de slabbetjes, pantoffels en beertjes op ‘Gooi oude handdoeken niet weg, vijftien tips’  lijken me geschikt voor cadeaus en de verkoop. Al weet ik nu wel hoe makkelijk zoiets is gezegd, en hoeveel tijd het werkelijk kost om van handdoeken producten te maken die daarvoor handig en mooi genoeg zijn.

Log

Het serieus nemen van het feit dat rest afstamt van het Franse rester, ‘wat overblijft om te doen’ (zie ook verslag ‘Rest komt voort uit Franse rester’) bleek meteen die eerste maanden best lastig, in de zin van dat het meer tijd kostte dan ik dacht om tot een cadeau of verkoopbaar product te komen. Ook omdat het gaat om handdoeken, die in feite log en dik zijn vergeleken met bijvoorbeeld staallapjes. Maar niet getreurd, pannenlappen, slabbetjes, pantoffels.. het is mogelijk, getuige de inspirerende foto’s op Internet. En als je geen zin hebt om iets te maken, of te veel oude handdoeken hebt: dierenasiels willen ze ook heel graag. Wellicht dat ze vanuit de loodsen waar gebruikt textiel verzameld wordt, daar ook naar toe gaan. Al heb ik nog geen idee of zij voor dierenasiels juist te veel of te weinig hebben:  ik breng ook de oude, versleten handdoeken in het vervolg dus toch maar daar, in plaats van naar de prullenbak, als ik er niet zelf iets mee wil doen.

In ieder geval: nieuwe ronde, nieuwe kansen, ik kon die moeilijke handdoeken ook gewoon even laten zitten. 1 februari 2020 ging ik daarom gewoon met een nieuwe groep aan de slag: stofstalen.

Van de resten verknipte handdoeken maakte ik in die eerste drie maanden wel ook boekenleggers en een wandkleed voor de gang: daartoe knipte ik van witte handdoek smalle stroken, verfde die  met voedselresten (rode bietenschillen, rode kool, kurkuma, avocadopit, uienschil e.a.), rafelde de randen, en plakt en naaide de stroken op een oud tafelkleed. Dat pakte mooi uit, en bleek erg leuk werk. Zie ook verslagen Stof bewerken voor een betere stemming en Kleuren met kurkuma, advocaat en rodekool
Later (april 2021) bleken oude handdoeken bovendien handig voor het maken van strijkplankhoezen: ze zijn als voering zeker zo geschikt als het schuimige kunststof dat onder mijn oude, lelijk geworden strijkplankhoes zat (paar jaar geleden voor 17,95 gekocht). Als bovenlap gebruikte ik een iets verbleekte sprei, gekocht bij Kringloop Wageningen. Koord erdoorheen, van onder nog wat extra koorden aangenaaid om hem mooi strak te kunnen strikken, en klaar.

Write a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *